Depresyonlu hamileler

Kadın doğum hastalıkları hastanesinde yapılan bir araştırmada, gebelerin yaklaşık üçte birinin tedavi gerektiren düzeyde depresyon semptomları yaşadığı, gebelik sürecinde eşinden destek almayanlarda ve doğumdan sonra bebek bakımında yardımcı olacak yakını bulunmayanlarda depresif semptom şiddetinin daha yüksek olduğu belirlendi.

Türkiye Klinikleri Jinekoloji ve Obstetrik Dergisinde yayınlanan, Ordu Kadın-Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi Obstetri Polikliniğine başvuran hamileler üzerinde yapılan araştırmanın sonuçlarına göre, kadının eğitim seviyesi ve mesleği; kocanın eğitim seviyesi; gelir algısı; geçmişte ve önceki gebeliklerde yaşanan psikiyatrik, mevcut gebelikte yaşanan fiziksel sorunlar; gebeliğin istenmemesi; fetus ve kendi sağlığı hakkında yaşanan kaygı; gebelik sırasında akrabalardan destek almama gibi faktörler gebelerin depresyon semptom şiddetini etkiliyor.

Söz konusu araştırma, yaşları 17-39 yaşları arasında değişen, yarısından fazlası ev hanımı 204 gebenin yüzde 30.9'unun tedavi gerektiren düzeyde depresyon semptomları yaşadığını da ortaya koydu.

Ailede depresyon, doğum öncesi dönemde anksiyete ve depresyon, istenmeyen gebelik, aile içi anlaşmazlık, yetersiz sosyal destek, düşük sosyo-ekonomik durum, yetersiz eğitim, evlilik sorunları, olumsuz yaşam deneyimleri, daha önce düşük yapma, genç yaşta anne olma, fazla sayıda çocuk ve fetus hakkında kaygılanmanın gebelikte depresyon için risk faktörleri olduğu saptandı.

Aynı çalışmaya göre, gebelikte yaşanan kaygı ve depresyon, doğumdan sonra da depresyon gelişeceğinin göstergesi olabiliyor.

Çalışma sonucunda, gebelik sürecinde eşinden destek almayanlarda ve doğumdan sonra bebek bakımında yardımcı olacak yakını bulunmayanlarda depresif semptom şiddetinin daha yüksek olduğu da bildirildi.