2 yaş sendromu nasıl aşılır?

2 yaş sendromu çocuklarda yaklaşık 1,5 yaşında başlayarak 3,5 yaşına kadar devam eden zorlu bir dönemdir. Bu dönemde çocukta görülen davranış değişikliklerinin hepsi bir anda ortaya çıkmaz. Çocuğun olaylar karşısında göstermiş olduğu tepki onun kişilik özelliklerine göre bazen şiddetli bazen de hafif olabilir. Çocuklar bir yaşından sonra çevresindeki her şeyi keşfetmeye çalışır. Bunu yaparken atlar, zıplar, tırmanır, düşerler. Birey olma yolundaki ilk adımlarını attığı için kendi başına başardığı en küçük şeyden bile mutluluk duyarlar. Çocuk bu dönemde her şeyi kendi başına yapmaya çalışarak aslında çevresine bir birey olduğunu göstermek ister.

1,5 yaşından itibaren dünyayı farklı şekillerde algılamaya başlayan çocuklarda 3,5 yaşına kadar devam eden bir süreç gözlemleniyor. 2 yaş sendromu olarak da bilinen bu davranış değişikliklerinin bir yaşından itibaren dünyayı keşfetmeye başlayan çocuğun kendini birey olarak kabul ettirme çabaları olduğuna dikkat çeken Reem Nöropsikiyatri Merkezi’nden Dr. Mehmet Yavuz, bu dönemde çocuklarda şu tip davranışların görülebileceğini söylüyor:

-Ağlama
-Başını duvara vurma
-Aşırı inatlaşma
-Bağırma
-Elindeki oyuncak, eşya vb. nesneleri fırlatma
-İştah kesilmesi
-Israrcı davranışlarda bulunma

Çocuklar genellikle anlaşılamadıklarını düşündükleri zaman öfkeli veya aşırı ısrarcı davranabiliyorlar. Ayrıca ebeveynlerin aşırı korumacı davranışları, çocuğun kendi başına yapabileceği işlerde ona güvenmemesi, çocuğun aile içi şiddete tanık olması veya kardeşler arası kıskançlık gibi durumlar da bu davranışların daha yoğun biçimde görülmesine neden olabiliyor.

2 yaş sendromu yaşayan çocuğa nasıl davranılmalı?

2 yaş sendromunun aslında normal bir geçiş süreci olduğuna dikkat çeken Dr. Mehmet Yavuz, kontrollü davranılması gerektiği konusunda uyarıyor: “Eğer istediği şey makul bir şey değilse neden hayır dediğinizi nedenleri ile anlatmak etkili olacaktır. Örneğin gün içinde sizden birden fazla şey istemeye başladığında istekleri arasında bir seçim yapması gerektiği mümkün olduğunca nedenleriyle anlatılmalıdır. Örneğin bugün seni parka götüremem ama istersen birlikte çizgi film izleyebilir ya da resim yapabiliriz gibi seçenekler sunabilirsiniz.”

 “Bu süreç çocuk yaklaşık olarak 3,5 yaşına geldiğinde sona erer. Çocuk artık söylemek istediği her şeyi kolaylıkla ifade etmeye başlar. Kendi bedeni tam olarak kontrol etme yetisine sahip olup kimseden destek almadan kendi işini kendi görebilir. Tüm bunlar çocuğun bireyselleşme sürecinin tamamlandığını gösteren gelişmelerdir.  Unutmayın ki bu dönemi sendroma çeviren çocuk değil, ebeveynlerin yanlış tutum ve davranışlarıdır. Bu süreci mümkün mertebe çocukla zıtlaşmadan, sevgi göstererek onu anlamaya çalışarak geçirmelisiniz.  Eğer aile kendi başına bu sorunu çözemiyorsa psikolojik destek alabilir.”

HT Hayat